Biliyorum, hayat çok güzel tartışmak bile yersiz, yaşamak ise; paha biçilemez. Güzel yönleri saymakla bitmez; sevgi, aşk, doğa, aile, dostlar, çocuğunuz, kendiniz… Peki, hiç hayatınızın bir gününü gözünüzün önünden geçirdiniz mi? ...
Adım Dave Miller, 2 arkadaşımla beraber kız arkadaşımı kasvetli bir malikâneden kurtarmaya geldim. Kesinlikle eminim ki kötü kalpli Dr. Fred kız arkadaşım Sand’yi burada tutuyor. Sandy size göre aptal sarışın bir ponpon kız gibi gözükebilir ama ben onu seviyorum. Belki size saçma gelecek ama...
Mahalle maçlarımızı hatırlayanlarınız vardır. 4 Taş ve bir plastik top yeterdi bizim için. Park eden arabalar mı hiç koymadı bize, kovalayan kapıcılar mı güldük geçtik. Topu atan alır spor mu? E benim de aldığım oldu tabi… Pıss diye patlardı toplar, kuruş hesabı yapar, yenisini alır...
Askerliğini yaparken sırf World Of Warcraft oynayabilmek için izin almak. Ben zaten Paladin’dim bir önceki hayatımda da diyerek ırkını seçmek. Sinematikleri izlemek, bir daha izlemek, kulaklıkla izlemek, kulaklıksız sesi sonuna kadar açıp izlemek; sonra yerinden kalkarak “Budur işte ya” demek ve kendini bir kahraman gibi...
1998 yılıydı, tek isteğim otomobilimle biraz dışarı çıkıp kendimi düşüncelere bırakmaktı. Arabama bindiğimde gök gürültüsü inlemeye, çoktan başlamıştı. Yol kaygandı ama umurumda mı, refleks olarak gaza basıyordum. Zeminin kayganlığını ancak direksiyon kontrolünü kaybedince anladım ama çok geçti… ...
Not: Yazı Alıntıdır, çok hoşuma gittiği için siteme ekledim. Yazan arkadaşımızın kalemine sağlık… (Yazan: Sarp Küpçü) Video oyunlarındaki şiddet temasını abartıp tek bir kategori varmışçasına bağırmak, tek film şekli erotikmiş gibi bağırmaktan farksızdır. Tavşan deliğinin derinliğini görmeden önce birileri Alice’e orada neler olduğunu...
Daha merhaba demeden dünyaya, Sıcak bir yuva olurlar aylar boyunca… Sevgi dolu koyunlarında açarız gözlerimizi. Sonrası mı, sonrası herkesin bildiği gibi… Panjuru olan ya da olmayan mutlu bir ev, Kıvamında ısıtılmış bir süt, Bazen küçük bir bez bebek, Bazen pofuduk bir aslan, Kendimize ait küçük...
Kapan Öyle bir kısıldım ki kapana, Utanıyorum artık kendimden Seviyoruz deyipte beni satana Diyecek ne kaldı Gelmez birşey içimden Kızıyorum kendime İçimde patlıyor öfkem Terliyorum Ağlıyorum Konuşamıyorum Sızlıyor içim Üzülüyorum Üzüyorum Üzüyorlar beni Üzüyorlar hep Tekliyorum Sendeliyorum Korkuyorum Ayakta duramıyorum İçim isyanda Beden...
Kaktüs Johnathan, Tom ve Lisa, üç yakın arkadaştı. Arkadaştan öte birer dosttular. Yaşamları boyunca birbirlerinden hiç ayrılmamışlardı. Küçük sessiz bir kasabada yanyana oturan aileler, aynı okul, aynı park, aynı ağaçlar, aynı yollar… Şimdiye kadar hep beraber yaşamışlar, yıllar yılı tüm tehlikelere göğüs germişlerdi....
İki Deste, Biri Usta Biri Amca… Zaman hiç durmaz. Sürekli ilerler. Dursun amca da bunun farkındaydı. Bu yüzden durmaksızın çalışır, çok yorulsa bile ara vermezdi. Kendine göre bir program yapmıştı ve buna harfi harfine uyardı. Dört yıldır aralıksız çalışıyordu, görenler buna...