O zamanlar hayatım da 3 şey vardı, daha doğrusu 3 hayatım vardı demek daha doğru. Biri ailemin beni büyütmek, iyi bir evlat olmam için çabaladığı, bana ve kardeşime iyi bir gelecek sunmak için çalıştığı ama aynı zamanda bize özel zaman da ayırdığı en güzel hayatım. Onlara çok şey borçluyum.
Kategori Arşivleri: Travis Bickle
You talkin’ to me? Who the fuck do you think you’re talking to? Oh yeah? Ok.
1989’u hatırlayan var mı? Ben çok iyi hatırlıyorum. Ortaokula başladığım dönem. Çok mutluydum, ama yeni üniformam ile okula gideceğim için değil, babamın okul hediyesi olarak aldığı Commodore 64 için. Hala hatırlıyorum dün gibi; elimden tutarak Eminönü’ne götürmüş ve vitrini işaret ederek bana bilgisayarımı göstermişti.
Mahalle maçlarımızı hatırlayanlarınız vardır. 4 Taş ve bir plastik top yeterdi bizim için. Park eden arabalar mı hiç koymadı bize, kovalayan kapıcılar mı güldük geçtik. Topu atan alır spor mu? E benim de aldığım oldu tabi… Pıss diye patlardı toplar, kuruş hesabı yapar, yenisini alır devam ederdik. Saatlerce oynar dururduk, ter içinde eve gelince musluktan içilen suyun tadı eminim hala birçoğunuzun damağındadır.
Not: Yazı Alıntıdır, çok hoşuma gittiği için siteme ekledim. Yazan arkadaşımızın kalemine sağlık… (Yazan: Sarp Küpçü) Video oyunlarındaki şiddet temasını abartıp tek bir kategori varmışçasına bağırmak, tek film şekli erotikmiş gibi bağırmaktan farksızdır. Tavşan deliğinin derinliğini görmeden önce birileri Alice’e orada neler olduğunu söyleseydi, o da gülüp geçerdi herhalde…
İki Deste, Biri Usta Biri Amca… Zaman hiç durmaz. Sürekli ilerler. Dursun amca da bunun farkındaydı. Bu yüzden durmaksızın çalışır, çok yorulsa bile ara vermezdi. Kendine göre bir program yapmıştı ve buna harfi harfine uyardı. Dört yıldır aralıksız çalışıyordu, görenler buna çok şaşırıyor , “bu adam bu gücü nereden buluyor, yemeden içmeden dört…