Ozan Aydemir Köşe Yazısı – Hardware Plus Dergisi
Gene bir sonla karşınızdayım, ama ben getirmedim bu sonu. Her sene aynı sonu yaşayanlardan sadece biriyim bende sizin gibi. Sen neydin be 2013 demek istiyorum! Ülkede kimi zaman huzur bırakmadın, çaldın bizden onu geri de vermedin. İlkokula döndürdün bizi; çarpma, bölmeyi yeniden öğrettin! Yüzümüze yüzümüze çarptın ama keşke bu bölmeyi bizim üzerimizde denemeseydin. 2014; bari sen toplamayı öğret de toplanalım yeniden…
Peki ben ne yaşadım kişisel olarak, ne kattın bana 2013?
2013’te iyi bir baba ve eş oldum. Kızımı, eşimle beraber büyüttüm. Köpeğime daha çok vakit ayırmak istedim, olmadı ama olacak. Galatasaray’ın hiçbir maçını kaçırmadım, kaçırmam da! Çok çalıştım, hem de çok fazla. Çok sık yurtdışı iş gezilerim oldu. Kore’ce öğrenmek istedim sonra zor yahu bu dedim. Kimi zaman kendimi unuttum, kendime zaman ayırmayı boşladım, yoruldum. Yemek yedim, su içtim. Spora başladım yeniden sonra bıraktım geriden geriden… Sinemaya gidemedim ama filmleri de kaçırmadım. Snowboard yapamadım, halı sahada maçlara katılamadım. Kısaydı ama çok güzel bir tatile çıktım…
“Kimi zaman çok mutlu oldum, kimi zaman kızdım, kimi zaman sadece normaldim, yeri geldi üzüldüm. 2013 buydu benim için”
Çok oyun oynadım ben 2013’te, kimi savaş temalı, kimi günümüzde geçen bir macera, kimi diplomatik strateji, kimi korku, kimi fantastik dünyada geçen bir hikâye. Ülke bir tarafta zombiler tarafından istila edilmişken, onlara karşı hayatta kalma mücadelesi verdim. Askeri timlerin arasında, başka bir ülkenin siyasi işlerine karışıp ülkeye demokrasi getirmeye çalıştım. Eski bir polis olarak hayata tutunmaya mücadelesine giriştim. Gökyüzü şehrinde genç bir kızın kaderini çizdim. Ailemi aradım. Prensesi kurtarmak için didindim. Marsa yolculuk yaparak, hapishaneden kurtulmak için planlar kurdum. Batman oldum, Örümcek adam oldum, Suikastçı oldum. Futbolculuğa soyundum bir Messi değildim ama Batistuta dediler bana. Antrenör oldum “What can i do sometimes” dedim… Taht’ın sahibi benim dedim, şövalye yemini ettim. Dolunayı bekledim, küllerimden kurt adamı çıkarmak için. Dodge Viper’ı aldım altıma asfaltı ağlattım durdum.
“Kimi zaman çok mutlu oldum, kimi zaman kızdım, kimi zaman sadece normaldim, yeri geldi üzüldüm. 2013 buydu benim için”
Umarım 2014; ilk paragrafta yazdıklarım hariç gene bu maceralarla geçer, her insanın yaşadığı, şuan yazdıklarımı okuyanların yadırgamadığı normal bir hayata devam ederim. Umarım genel olarak sağlık dolu olur ben ve ailem adına ve gene umarım ki; kimi zaman çok mutlu olurum, kimi zaman kızarım, kimi zaman sadece normal kalır, yeri gelir üzülürüm. 2014 buydu benim için derim.
Normal bir insan gibi; gerçeği ve sanalı tüm bu duygularla yaşayabileceğim bir yıl bekliyorum. Var gel 2014 bakalım ne çıkacak kutumdan…
Ozan Aydemir Köşe Yazısı – Hardware Plus Dergisi