O zamanlar hayatım da 3 şey vardı, daha doğrusu 3 hayatım vardı demek daha doğru. Biri ailemin beni büyütmek, iyi bir evlat olmam için çabaladığı, bana ve kardeşime iyi bir gelecek sunmak için çalıştığı ama aynı zamanda bize özel zaman da ayırdığı en güzel hayatım. Onlara çok şey borçluyum.
Etiket Arşivleri: ozan-aydemir
Gene bir sonla karşınızdayım, ama ben getirmedim bu sonu. Her sene aynı sonu yaşayanlardan sadece biriyim bende sizin gibi. Sen neydin be 2013 demek istiyorum! Ülkede kimi zaman huzur bırakmadın, çaldın bizden onu geri de vermedin. İlkokula döndürdün bizi; çarpma, bölmeyi yeniden öğrettin!
Not: Yazı Alıntıdır, çok hoşuma gittiği için siteme ekledim. Yazan arkadaşımızın kalemine sağlık… (Yazan: Sarp Küpçü) Video oyunlarındaki şiddet temasını abartıp tek bir kategori varmışçasına bağırmak, tek film şekli erotikmiş gibi bağırmaktan farksızdır. Tavşan deliğinin derinliğini görmeden önce birileri Alice’e orada neler olduğunu söyleseydi, o da gülüp geçerdi herhalde…
Daha merhaba demeden dünyaya, Sıcak bir yuva olurlar aylar boyunca… Sevgi dolu koyunlarında açarız gözlerimizi. Sonrası mı, sonrası herkesin bildiği gibi… Panjuru olan ya da olmayan mutlu bir ev, Kıvamında ısıtılmış bir süt, Bazen küçük bir bez bebek, Bazen pofuduk bir aslan, Kendimize ait küçük bir oda parlayan yıldızları duvarda, Her sabah okula gitmeden önce…
Kapan Öyle bir kısıldım ki kapana, Utanıyorum artık kendimden Seviyoruz deyipte beni satana Diyecek ne kaldı Gelmez birşey içimden Kızıyorum kendime İçimde patlıyor öfkem Terliyorum Ağlıyorum Konuşamıyorum Sızlıyor içim Üzülüyorum Üzüyorum Üzüyorlar beni Üzüyorlar hep Tekliyorum Sendeliyorum Korkuyorum Ayakta duramıyorum İçim isyanda Beden isyanda…
Kaktüs Johnathan, Tom ve Lisa, üç yakın arkadaştı. Arkadaştan öte birer dosttular. Yaşamları boyunca birbirlerinden hiç ayrılmamışlardı. Küçük sessiz bir kasabada yanyana oturan aileler, aynı okul, aynı park, aynı ağaçlar, aynı yollar… Şimdiye kadar hep beraber yaşamışlar, yıllar yılı tüm tehlikelere göğüs germişlerdi. Hem de herkesin baş edemeyeceği türden tehlikeler! Bu sefer farklıydı.
İki Deste, Biri Usta Biri Amca… Zaman hiç durmaz. Sürekli ilerler. Dursun amca da bunun farkındaydı. Bu yüzden durmaksızın çalışır, çok yorulsa bile ara vermezdi. Kendine göre bir program yapmıştı ve buna harfi harfine uyardı. Dört yıldır aralıksız çalışıyordu, görenler buna çok şaşırıyor , “bu adam bu gücü nereden buluyor, yemeden içmeden dört…
Hayır’ım Yok! Kabullendim sanırım herşeyi, Gene her zamanki gibi… Haykıramadım “hayır” diye, Haykıramadım bile kendi kendime. O kadar basit ki aslında, Söylemem gereken sadece tek bir kelime. Tek bir kelime, Hayatıma hükmeden, O da sırf söyleyemediğimden! Tek bir kelime, Yollarımı çizen, Sanmayın ki burdayım çok istediğimden… İşte hayatımın gerçeği bu, Hayır’ım…